پلی امیدها چیست و چه کاربردی دارد ؟
پلی امیدها پلیمیر هایی از گروه تروموپلاست ها هستند .
ساختار زنجیر پلیمری ان ها گروه امیدی ، (یک اتم نیتروژن که با گروع عاملی کربونیل پیوند دارد) وجود دارد .
این نوع قابل اشتعال بوده و کاربردی در محدوده ی دمایی حدود ۳۰ تا ۹۰ درجه سانتی گراد دارند .
به دلیل داشتن خواص چسبندگی و کشش زیاد در برابر حلال های نفتی ، ساییدگی ، خستگی ،
ضربه پذیری بالا و مقاومت ترک خوردگی بالا در
خم شدن های متوالی هستند .
عمده مصرف این نوع در صنعت خودرو سازی ، تولید الیاف پلیمری ، وسایل ورزشی ،
برد مدارهای الکتریکی ، تولید پارچه و فرش ،
ساخت لوله و شیلنگ ، کابل های فیبر نوری و ….. هستند .
پلی امید یا نایلون ها جزو پلاستیک های مهندسی هستند که به دو روش زیر تولید می شوند :
به دلیل ساختار خطی که دارند فضاهای خالی که در سایر پلیمر های راندم مثل پلی اتیلن هستند .
در این نوع کمتر وجود داشته و به همین دلیل سبب می شود تا پلیمر ساختار منظمی داشته و زنجیره های پلیمری در
فاصله نزدیکتری از هم قرار بگیرند .
البته این پلیمرها در هنگام تزریق به طور میانگین بلوری هستند .
ولی برای ساخت فیبر و فیلم می توان از روش کشش مکانیکی فضاهای خالی بین زنجیره ها را کمتر کرد و درجه ی بلورینگی را بیشتر نمود .
درجه کریستالیتی تاثیر به سزایی بر محدوده ذوب شوندگی کریستال ها و جذب رطوبت توسط پلی امید ها دارد .
افزایش درصد کریستالیتی سبب افزایش مقاومت شیمیایی در برابر اسید و باز ،
استحکام و مقاومت در برابر سایش ، مقدار تنش ان نقطه تسلیم ،
افزایش دمای ذوب و محدوده ی دمای کاربردی شده و بالعکس سبب کاهش ویژگی ایزولاسیونی ،
ازدیادطول ، ضریب دی الکتریکی ، شفافیت و تمایل به
جذب رطوبت می شود .
