سلفون با نایلون چه تفاوتهایی دارند؟
در این بخش از نایلون عدل قصد داریم تا تفاوت های نایلون و سلفون را برای شما شرح دهیم .
کمپانی آمریکایی DUPONT نخستین بار زمانی که به دنبال جایگزین مناسبی
برای ابریشم بود بعد از طی یک دوره ی ۹ ساله به سرپرستی شیمیدان امریکایی ،
WALLACE CARTHERS موفق به اختراع نایلون و معرفی آن در سال ۱۹۳۰ شد .
آن ها موفق به ایجاد دو پلیمر شدند که یکی از آنها نوعی لاستیک مصنوعی با کاربردهای فراوان
در جنگ جهانی دوم و دیگری یک خمیر الاستیک سفید و بشدت قوی بود که بعدها به نایلون تبدیل شد .
اولین نمونه از انواع نایلون (نایلون ۶/۶) در سال ۱۹۳۵ با خواص مطلوبی از جمله کشش و استحکام لازم به تولید رسید.
نایلون از دسته پلیمرهای مصنوعی برپایه پلی آمیدهای آلیفاتیک و نوعی ماده ی ابریشمی
گرمانرم پلاستیک به شمار می رود که ساخته شده از تکرار پیوندهای آمید بوده و قابلیت تولید بصورت الیاف،
فیلم و یا اشکال گوناگون را دارد .
همچنین پلیمرهای نایلونی قابلیت ترکیب با طیف گسترده ای از مواد برای رسیدن به
ترکیباتی با خواص مختلف را نیز دارا هستند .
نایلون از ترموپلاستیک هایی با خواص منحصر به فرد و از جمله پرمصرفترین آن ها نیز می باشد .
نخستین بار از نایلون در سال ۱۹۳۸ جهت تولید مسواک های نایلونی استفاده شد ،
پس از آن در سال ۱۹۳۹ در جوراب های زنانه مورد استفاده قرار گرفت و در نمایشگاه جهانی نیویورک به عموم معرفی شد .
در جنگ جهانی دوم نیز تولیدات نایلونی با کاربردهای فراوان از جمله استفاده در چتر نجات به ماده ای پر طرفدار تبدیل شد .
امروزه نیز نایلون قابلیت کاربرد تجاری قابل توجهی داشته و در بسیاری
صنایع از جمله تولید پارچه و الیاف جهت کاربرد در صنایع پوشاک ،
ساخت کفپوش ، استفاده در صنایع خودروسازی ، تجهیزات برقی و همچنین صنایع بسته بندی مورد استفاده قرار می گیرد .
ایده اختراع سلفون در سال ۱۹۰۰ زمانی که براندنبرگ سوئیسی در
رستوانی مشغول غذا خوردن بود با ریختن یک لیوان شراب بروی میز به ذهن او رسید .
ایده ساخت ماده ای که بتواند مایعات را دفع کرده و مانع از جذب آن شود .
لغت سلفون از ترکیب کلمات سلولز و دیافان (DIAPHANE) به معنای شفاف به وجود آمده است .
سلفون ساخته شده از سلولز بوده به همین دلیل می توان آن را در خانواده بیوپلاستیک ها جای داد .
طی یک فرآیند با خارج کردن یک محلول قلیایی در یک حمام اسیدی از الیاف سلولز معروف به
ویسکوز تولید می شود و اسید با بازسازی سلولز یک فیلم را تشکیل می دهد .
از جمله مهمترین کاربرهای سلفون استفاده در صنایع بسته بندی مواد غذایی می باشد ،
همچنین جهت استفاده به عنوان روکش میز در منازل و رستوران ها و یا پوشش کتب البسه نیز کاربرد دارد .
از مزایای سلفون به شفافیت بالا جهت بسته بندی ، مقاومت در برابر حرارت و دوخت پذیری مقاوم می توان اشاره نمود .
نایلون ها تولید شده از پلی اتیلن سبک بوده و همین امر کاربردهای فراوان و متفاوتی نسبت به
سلفون را برای نایلون به وجود آورده است.
از جمله ویژگی های نایلون سختی ،
استحکام کششی بالا و قابلیت ارتجاعی آن بوده و عمده مصرف نایلون
در صنایع حمل و نقل و بسته بندی و صنعت تبلیغات می باشد .
سلفون متشکل از پلی اتیلن PP بوده که جهت تولید بصورت فیلم ،
مواد مذاب آن را از آب سرد می گذرانند که به علت شفافیت بسیار زیاد
عموماً مناسب بسته بندی مواد غذایی بوده و در مواردی به عنوان روکش مورد استفاده قرار می گیرد .
از مزایای سلفون قابلیت شکل دهی آسان آن برخلاف نایلون می باشد .
همچین سلفون به سبب ترکیب با مشتقات پلیمری و نوع ساخت در مقایسه با نایلون از
شفافیت بسیار بالاتری برخوردار بوده و بافت نرمتری نسبت به نایلون ها دارد و
به سادگی و با استفاده از نیروی دست پاره نمی شود .
علاوه بر این مقاومت سلفون در برابر حرارت نسبت به نایلون بسیار بالاتر بوده و
همین امر سبب شده گزینه مناسبی جهت نگهداری مواد غذایی به شمار بیاید .
